De eerste paar dagen

Mijn eerste paar dagen in Paramaribo zijn alweer voorbij!! Tijd dus om wat verhalen op mijn blog te zetten.

Na een lange reis van 8 uur en 40 minuten kwamen we met het vliegtuig aan in Suriname. Het vliegveld staat midden in de jungle dus we konden meteen genieten van de Surinaamse omgeving. Iedereen had me voorbereid dat het een hele klap zou zijn als je uit het vliegtuig stapt omdat de hitte zo benauwend is hier, maar dat viel me nog reuze mee. Ik vond het eigenlijk wel lekker, na al zo lang in de kou in Nederland te hebben gezeten. Na onze koffers van de band te hebben gepakt stond er bij de uitgang netjes een chauffeur met een bordje met onze namen te wachten. Omdat het vliegveld midden in de jungle ligt, moesten we ruim een uur in de auto zitten voordat we bij ons huis aankwamen.

De volgende dag werden we om kwart over 8 alweer opgehaald door onze begeleidster om naar de vreemdelingenpolitie te gaan voor onze visums. Het Surinaamse ''No Span'' werd ons toen al snel duidelijk want voor 1 simpele stempel hebben we bijna 2 uur moeten wachte!! Die middag hadden Manon en ik meteen ons startgesprek bij het kindertehuis waar we stage gaan lopen. We hebben toen met een van de leidsters gesproken, een hele aardige Surinaamse vrouw, die heel blij is dat Manon en ik hun komen helpen de aankomende 5 maanden. Echt heel leuk om te horen dat ze zo blij met ons zijn en dat we daar ook veel kunnen betekenen.

De dag erna zijn we 's ochtend naar de Choi's (een supermarkt die hier de Surinaamse Albert Heijn wordt genoemd) geweest en daarna hebben we fietsen gehuurd. Ik heb mijn ogen uit gekeken in de Choi’s, want ze hebben echt ALLES wat we hier in Nederland ook hebben. Van de hak potjes groente, optimel drink tot de Knor wereldgerechten. Echt ongelooflijk. Daarna zijn we dus fietsen gaan huren aan de waterkant. Toen we de fietsen eenmaal hadden hebben we onze eerste fietstocht gemaakt in Paramaribo. Wat een belevenis!!! Het was de leukste, mooiste en spannendste fietstocht die ik ooit gemaakt hebt. Om als eerste te beginnen met het feit dat ze hier aan de andere kant van de weg rijden. Dit is namelijk echt een hele omschakeling. De rechte stukken zijn nog niet zo erg om te fietsen, maar de bochten nemen, die zijn echt doodeng omdat je goed moet nadenken waar je heen moet en hoe je de bocht maakt. Op onze weg naar huis moesten we langs de waterkant fietsen. Dit is de straat waar de grote markt zit en heel veel andere winkels. Het verkeer was superdruk daar dus dat was echt doodeng, maar ik heb ook echt mijn ogen uitgekeken. Het zag daar zwart van de mensen, zo druk was het daar. Er stonden allemaal kraampjes langs de weg en mensen staken zo over straat zonder op te letten. Het was dus echt uitkijken daar!! Maar wat een belevenis!!

Zondag had de huisbaas ons meegevraagd op de boot naar rietplantage Baki. We moesten eerst een heel stuk varen over de Suriname rivier voordat we daar aankwamen. Het is echt niet de beschrijven hoe mooi het daar was. Er was daar een bepaalde rust waar je echt stil van werd. Na ons eerst goed ingesmeerd te hebben met DEET (het stikte daar echt van de muggen) zijn we daar rond gaan lopen. Echt heel indrukwekkend hoe mensen daar kunnen leven in kleine houten huisjes zo primitief en zo ver van de grote stad. Maar wat lijkt het me heerlijk rustig om daar eens een paar dagen door te brengen. Vervolgens zijn we naar een citrusplantage Alliance geweest. Deze plantage was ook heel mooi! Op de terugweg kwamen we op de rivier een vissersboot tegen. Daar hebben we een grote vis van gekregen die we ‘s avonds toen we terugkwamen met z’n allen op hebben gegeten.

Vandaag heb ik een lekker rustig dagje gehad. Morgen heb ik samen met Manon mijn eerste dag bij het kindertehuis. Spannend!! Ik heb er in ieder geval heel veel zin in en ben benieuwd hoe het daar allemaal zal zijn.

Iedereen nog bedankt voor de leuke berichtjes! Het is fijn om te horen dat mensen met me meeleven en benieuwd zijn hoe ik het hier heb in Paramaribo!!

Bedankt allemaal en tot snel!
X Dide